دولتخانه ای تمام ایرانی در جزیره کیش

خانه ایران- جزیره کیش ، بغایت دولتخانه ای تمام ایرانی

روز جمعه باردگر از خانه ای در سفین کیش بازدیدی کردم.

دوطبقه است هرکدام حدود دویست مترمربع.

خانه نیست معماری متمایز که حقیقتا تافته ایی است جدا بافته بدون اندک هماهنگی و هارمونی با همسایگانش.

سردرب ورودی دوکلمه ” خانه ایران” خطاطی ومنبت کاری شده است.

سیمای ظاهری خانه خبراز رمز ورازدرون میدهد. وارد حیاط که میشوی مجسمه بانویی با انگشتانی ظریف برروی چنگ اهنگ خوش امدگویی را می نوازد. دراینجا همه چیز در مقیاس کوچک است.

در سفر طولانی یازده ساله چهارصد وهشتاد هزار نفرساعت کارهنری ومعماری برروی دیوارها، سقف وکف ها، درب وپنجره ها صورت گرفته است. به طبقه دوم که راهنمایی میشوید با پیمودن چند پله هفت وادی طلب، عشق، معرفت، استغنا، توحید، حیرت، فقروفنا منطق الطیرعطار بارسم الخط زیبا وظریف به پارسی ولاتین کتابت شده اند. اینجا درب ها پیوندی ازچوب وشیشه اند اما با نقوشی به غایت ظریف و دلربا.

به اندرونی طبقه دوم که وارد می شوید ناخوداگاه حیرتی تمام عیار کل وجودت را دربرمی گیرد. خانه ایی با دو گنبد کوچک یکی مشابه مسجد شیخ لطف الله اصفهان ودیگری منقوش به دوازده صورفلکی با تصاویری بسیارمبهوت کننده.

مجسمه یک بانوی ایران باستان گل بدست دربدو ورود لحظه ایی شما را به عصرهخامنشیان می کشاند.

دیوارها وستونها بواسطه نگارگری، گچبری، طلا کاری و نقوش فاخر ایرانی حس غروررا درشما زنده میکنند. دراتاقی دیگر دیوارها مملو از کپی های اسناد تاریخی ایران.

اینجا رنگ، خط، گچ، سنگ، سرامیک، چوب، شیشه نوت های موسیقی هنرمند (ان) برای خلق اثری فاخراند. نوت هایی که همه جا یافت می شوند اما دراینجا با انگیزه،عشق، دانش، مهارت، مدیریت، هنر ودقت تلفیقی نواورانه، هارمونیک ومنظم یافته اند که هر بیننده ایی را لحظه ایی مسحور خود میکند واندیشیدن ایضا.

اینجا کف، سقف و دیوار بر بسترهنر، ادبیات، عرفان، وتاریخ ایران پیام ارامش نواخته اند. خطها، قوسها وانحنا ها همگرایی معناداری یافته اند. رنگ هایی ارام وملایم که استادانه بین خطوط ومصالح اشتی ایجاد کرده اند. خبری از کپی ها  وتکرارهای ناشیانه وخسته کننده نیست.

حظ بصر روح را صیقل می دهد. تنوع، تقارن، تعادل ویکپارچگی وحدت درعین کثرت را فریاد کرده اند که بیانگروجود هنرمندانی  با ذوق وذهنیتی خلاق است که از مهارت، تخیل وعواطف خود درتلاشی تیمی وصبورانه بهره ایی کارا وماندگار برده اند هرچند این قهرمانان گمنام اند. در طبقه پایین که موسوم به سرای مشاهیر است میزدوازده نفره اش دوسال کار هنری را به خود اختصاص داده است که برروی ان ضرب المثلها وغذا های ایرانی به زبان پارسی ولاتین هک شده اند. میز اقوام ایرانی.

هرصندلی منیاتوری شده این میز نشان یک زن یا مرد ازا قوام ایرانی است. زن کردوترکمن، لوتی تهران، زن قشقائی، مرد بلوچ، زن مازنی ومردعرب، مردخراسانی، زن اذری،مردلر، زن گیلکی، زن بندری. پورتره مفاخر ومشاهیر ایران بردیوارخودنمایی میکنند. پنچره های متقارن که برروی شیشه های ان رنگ عشق و ارامش ویترای شده است.

دراین پنجره از بالا رنگها درحرکتی قوسی از سردی به به نقطه کانونی گرمی همسو شده اند. این جا اثری ملی است با هویت ایرانی که بدون تردید توان خوانش جهانی نیز دارد.هرچند جهانی شدن خود فوت وفنی دارد که باید به اصحاب واهلش رجوع شود. از جناب اقای جمالیان اصفهان کارافرینی که این مجموعه کوچک ولی معظم را سرمایه گذاری کرده است چرایی کاررا پرسیدم پاسخ داد که عشق به سرزمینم ایران.

بنابراین کار کار دل است. درکیش ساخت و ساز فراوان است اما اینجا به ساخت وسازها روح دمیده اند. ردپای هنرمندان اصفهانی، خراسانی، شیرازی، تبریزی، تهرانی، کاشانی وسبزواری و…هویداست که سنت ومدرنیته، قدیم وجدید را باهم درامیخته اند. باید به سرمایه گذارش و تیم هنرمندان خدومش دست مریزاد گفت. بدون اعتقادراسخ وعشق چنین مسیری سخت را پیمودن ممکن نمی باشد.

«هر چه گویی آخری دارد بغیر از حرف عشق
کاین همه گفتند و آخر نیست این افسانه را». خانه ایران هرچند کوچک است اما کلبه ایی پررونق خواهد شد و دریچه ایی به هنرایران زمین. امیدوارم همین اهتمام درنگهداری این اثر فاخرمستدام باشد.

یاداشت از دکترمحمدرضا سعیدی- معاون اقتصادی وسرمایه گذاری منطقه ازاد کیش- دوازدهم فروردین ماه سال نود وهشت.