کانون‌ وکلا ترجمان مطالبات و ملاحظات

کانون‌ وکلا ترجمان مطالبات و ملاحظات

کانون وکلای استان ؛ الزامات و بایسته‌های نهادی

گفتمان سازی و ائتلاف سازی دو استراتژی فاز تثبیت و توسعه

یاداشت مکتوب ؛ علی قاسمی وکیل پایه یک دادگستری

شکل گیری و تقویت نهادهای صنفی و اجتماعی یکی از مهمترین مؤلفه های پیشرفت و توسعه یک جامعه است که بدون آنها نمی توان به تدوین و موفقیت یک برنامه پایدار و همه سونگر نظر داشت . اساسا یکی از کارکردهای نهان و آشکار متشکل کردن اجتماع ، جامع نگری در برنامه ریزی و روان سازی در اجرای برنامه‌های توسعه گراست . برنامه هایی که پایه های آن را میتوان برآیند کنشگران اجتماعی و مشارکت حداکثری ذینفعان و ذیربطان دانست .
هر نهاد و یا کانون صنفی به عنوان یک نهاد واسط بیش و پیش از هر اقدامی، ترجمه یگانه ایی برای فهم مشترک جامعه هدف از تصمیم سازان تا تصمیم گیران ارائه می کند . به سخن دیگر این نهادهای صنفی هستند که مطالبات صنفی را با ملاحظات راهبردی حاکمیت جمع می زنند و به تنظیم مناسبات این دو مدد می رسانند .
نهادهای صنفی و اجتماهی همچون درختان طبیعت و یا دست نهادی می مانند که اقلیمی را نه تنها از گزند طوفان های سیل آسا و ویرانگر رهایی می بخشند بلکه منابع زیرزمینی را سیراب می کنند تا آهسته و پیوسته نهرهایی از آن روان شود و کشتزارهایی به بار نشیند تا مردمانی از خوان نعمت بیدریغ اش ، لقمه زندگانی بر دهان گیرند .  اگر نهادهای صنفی و اجتماهی به درستی شکل نگیرند پتانسیل های زیادی پیش از آنکه کانالیزه و هدایت شوند ویرانگر و پر هزینه خواهند بود .
کانون‌ وکلا یکی از با سابقه ترین نهادهای صنفی است که بیشتر از ۹۰ سال از عمر آن می گذرد . نهادی که تاکنون‌ سرچشمه خدمات‌ کم مانندی از جمله حفظ و ارتقای منزلت اجتماهی و حرفه‌ایی وکلای دادگستری بوده است . از این منظر هر‌چند که وکلای استان هرمزگان تحت مدیریت کانون‌ وکلای مرکز بوده لیکن این استان به سبب نداشتن استقلال ساختاری همواره‌ تا رسیدن به مطلوب نیز فاصله‌ داشته است .
به هر روی، اکنون که در آستانه برگزاری نخستین انتخابات هیئت‌مدیره کانون وکلای استان هرمزگان هستیم بی تردید فصل تازه‌ایی در توسعه مناسبات وکلای این استان خواهیم داشت البته‌ به شرط انتخاب هیئت‌مدیره کارا و اثربخش .

کانون وکلای استان ؛ الزامات و بایسته‌های نهادی

کانون وکلای استان هرمزگان همانند هر سازمان و یا ساختار دیگری دارای مراحل تاسیس و تثبیت و توسعه‌ است . هر یک از از این مراحل‌ نیازمند بایسته هایی است که نمی توان نسبت به آن بی توجه بود . برای نمونه فرق است میان استراتژی فاز تاسیسی یک نهاد با استراتژی فاز توسعه‌ ایی آن .
بنابراین برنامه‌ریزی در این دو فاز به رغم اینکه دارای اشتراکات زیادی است ویژگی هایی دارد که مبتنی بر اولویت هایی است .
در فاز تاسیس اولویت با ساختار سازی و امکانات زیرساختی است . اگرچه‌ کانون‌ های استانی از حیث تاپ چارت از تیپ و قواعد کلان پیروی می کند با این وجود در حوزه واحدهای تشکیلاتی تفصیلی می توان تفاوت هایی را دید که متناسب با اقتضائات بومی و فازی تعریف شده اند . از آنجایی که شعار ما ، *”کانون‌ وکلا ، خانه وکلاست”* ماهیت ساختارسازی باید وکیل محور باشد . سیاستی که بیشتر بر کارگروه‌های سیال و انعطاف پذیر تکیه دارد . این کارگروه ها ساختارهای تخت و افقی هستند که با مشارکت حداکثری وکلا، فرآیند تصمیم سازی و تصمیم گیری را بهبود می بخشند.
البته که خروجی این کارگروه ها تا حدودی در گرو پیش بینی منابع پایدار و استقرار نظام بودجه ریزی شفاف و کارآمد است تا بتواند مقدمات و نیازمندی های اجرایی را بدون دغدغه فراهم سازد
تدوین و تصویب نظامات و شیوه نامه های اجرایی یکی دیگر از الزامات فاز تاسیسی است که جنبه زیرساختی و مفصل‌ بندی دارد . لازم‌ می نماید این شیوه نامه ها و فرآیندهای اجرایی ضمن تامین اهداف و سیاست های کلان‌ کانون می بایست در پیوند با شعار و شعور *”کانون وکلا خانه وکلا”* تنظیم و اجرایی شوند .. آنچه گفته آمد بخش از الزامات دوره تاسیسی است که هر هیئت مدیره ایی برای موفقیت و پیشرفت کانون به آنها نیازمند است .

گفتمان سازی و ائتلاف سازی دو استراتژی فاز تثبیت و توسعه

در نوشتار پیشین که با رویکرد تاسیسی از نظر گذشت ، آمده بود که ساختارسازی و مقدمات اجرایی یکی از مهمترین شروط توفیق در بازه تاسیسی است . در این یادداشت تلاش داریم اشارتی و نیم نگاهی به بایسته های فاز تثبیت و توسعه کانون وکلای استان بیندازیم تا بنگریم که با چه راهبردی بهتر می توان به سمت و سوی برنامه ریزی رفت و اسکیت به پا ، فاصله‌ها را در قیاس با کانون های پر سابقه پیمود .
به گمان این قلم در این فاز ، دو استراتژی باید مبنای برنامه ها و به دنبال آن تمام اقدام/ فعالیت ها باشد . یکم استراتژی گفتمان سازی و دوم استراتژی ائتلاف سازی
منظور از گفتمان گذر از اینجا و آنجا و تداعی ذهنی و روانی وضعیت خاصی از یک نهاد یا مجموعه است به گونه ایی که از گفتارها و حرف ها و نوشتارهای پراکنده بتوان فهم یا برداشتی را دست نهاد کرد .
به قول فوکو گفتمان نقطه تلاقی و محل گردهمایی قدرت و دانش است به این معنا که قواعد و قوانین علمی به همراه محدویت های حاکمیتی پارامترهای تعیین کننده ایی در پیشبرد برنامه هاست .
اینکه کانون وکلا به عنوان یک نهاد حرفه ایی و تنظیم کننده بتواند طرف شور قرار گیرد و در تصمیمات تا تصویبات از خواسته‌های کارشناسی، صنفی و قانونی آنها استفاده شود . شرط این توفیق البته که مشروعیت اولیه و مقبولیت ثانویه است هم به صورت درون ساختاری و هم به صورت برون نهادی و میان بخشی
به مدد این استراتژی است که منزلت ذهنی و عینی وکلای بخش بهبود می یابد . منظور از منزلت ذهنی احساس رضایت مندی حرفه‌ایی و مراد از منزلت عینی امکانات و فرصت های مادی است که پرداختن به جزئیات آن خارج از حوصله این مقال و مجال است ( ادامه دارد )
[۱/۱۰،‏ ۱۱:۵۰] ‏‪+۹۸ ۹۱۷ ۷۶۷ ۹۵۰۹‬‏: *گفتگوی درون نهادی را جدی بگیریم*

تولید محتوا و رساندن آن به جامعه‌ هدف و باز نشر آن به لطف رسانه ها به ویژه رسانه های الترناتیو یکی از مهمترین الزامات فضای گفتمانی و گفتمان سازی است . گفتمانی که حرفه وکالت را به عنوان اصلی ترین عرضه‌کنندگان خدمات حقوقی – قانونی نظام بخش و عدالتخواهانه معرفی می کند . اگر چنین باشد در گستره اجتماعی و افکار عمومی جامعه ،  تصویری دیده می شود که حقوق را نه جمع حقه که مجموعه ایی از حق ها می داند . به نظر می رسد شرایط اقتصادی و اجتماعی به شکلی رقم خورده است که حرفه وکالت را از حیث اعتبار و منزلت اجتماعی با چالش هایی روبرو ساخته است . هرچند که گفتمان سازی کارآمد و اثربخش این توانایی را دارد تا این عرصه را تا حدودی غبار روبی کند لیکن به طور کلی نباید در کوتاه مدت امید معجزت داشت . ائتلاف سازی در گام نخست درون ساختاری است و مقدم بر هر اقدام دیگری است . یکی از مهمترین ابزارهایی که می توان از راه آن ائتلاف سازی درون نهادی کرد گفتگو و اقناع است . بنابراین آنچه ضرورتی تمام و کمال دارد فراهم نمودن فضا و بستر مناسب است . بدون فضای مناسب نمی توان انتظار داشت که از گفتگو نتیجه ایی گرفت . به قول مولوی:
نیزه‌بازی اندرین کوه‌های تنگ
نیزه‌بازان را همی آرد به تنگ
پس یکی از برنامه هایی که باید بطور ویژه طرف توجه باشد فراهم نمودن فضای صمیمانه درون کانونی است که در یادداشت بعدی به آن خواهیم پرداخت .
در پایان باید اضافه کرد که اجرای رویدادهای مختلف به اقتضای شرایط ، فضای مشترکی را پدید می آورد که در آن فضا ، هم می توان گفتمان سازی و ائتلاف سازی کرد و هم می توان گفتگوی سازنده و مولد کرد به این معنا که در یک فضای تعاملی ظرفیت ها و توانمندی های کانون به جامعه پیرامون عرضه شود و نوعی بازاریابی اجتماعی انجام می پذیرد .