دل نوشته ای به وقت خواب ، همه چی آرومه ما چقدر خوشبختیم.

تاورهای پروژه ها فعال و کارگرها مشغول کارند ، راننده های تاکسی از ادب و رعایت قانون حقوق مردم برخوردار، بوی عطر و گلاب داخل منازل مردم بخصوص خانه های سبز از همجواری با بازیافت بر مشام مردم جاری ، بازارها مملو از گردشگر و مغازه ها پر از جنس های درجه ممتاز ، رستوان ها عالی و خدمات گردشگری فوق العالی، اجحاف و کم فروشی و گران فروشی دروغ است و أنصاف و تکریم بر گردشگران جاری است، بوی گل میدهد برخی از مناطق جزیره از ترشح فاضلاب ، در بندرگاه تجاری جای برای سوزن انداختن نیست ، لنج ها نوبت شان جهت تخلیه بار کی برسد. ماهی به وفور صید و ارزان تَر از همه جا با رعایت اصول بهداشتی عرضه میشود. نان مان پر سبوس است و آغشته بر لقمه ای پنیر ارزان، نهادهای نظارتی شدیدا پاسخگو و پیگیر امور خلق الله ، خبرنگاران در رفاه مطلق بجز چند نفر نقاد بظاهر خبرنگار .! صنایع تولید میکنند و صدور ، از ۵٠٠ واحد تولیدی فقط ۵٠ واحد بی کار، دادگاه ها بی مراجعه و فقط حضور جهت تقدیر بابت صدور چک های وصول شده و سپاس از عهد و پیمان های وفا شده برای پیش فروش های با فرجام، فقط حال هوا و دریا و صدای پرندگان است که آرامش برده و ناامید کرده ماندن را در این جزیره پویا و هوشمند و خلاق و ایران کوچک، راستی وضع رانندگی روز به روز بهتر میشود تنها حال و احوال هنر را بیشتر بجویید.

دل نوشته ای به وقت خواب ، بهمن عبدالهی