فروردین سال ۸۴ بود
من استاندار فارس بودم
همایش «اقتصاد ایران ،چالش ها و فرصت ها »به ابتکار سازمان مدیریت و برنامه ریزی در هتل همای شیراز بر گزار میشد
سفراى بسیارى از کشورها در ایران و
سفراى ایران در بسیارى از کشورها مقامات و مسولان بلند پایه اقتصادی کشور و جمعی از فعالان اقتصادی و … نیز اساتید و صاحب نظران حوزه اقتصاد از شرکت کنندگان در این همایش بودند
در آیین افتتاحیه بعد از صحبت اقای تاج گردون که ان زمان معاون سازمان برنامه بودجه و دبیر همایش بود و قبل از صحبت اقای شرکا که رییس همایش محسوب میشدنوبت به بنده رسید که میزبان همایش بودم
و می بایست به رسم ادب و احترام به میهمانان خیر مقدم می گفتم ،
ضمن ادای این وظیفه تشریفاتی نکته ای را هم طرح کردم که در نشست اول همایش و حتی نشست های بعدی بیشتر سخنرانان از خود دکتر شرکا گرفته تا سفیران اروپایی در ایران و سفرای ما در ان کشورها و بویژه سفیر ایران در ژاپن و حتی اساتید بنام حوزه اقتصادابتدا به نکته ای که من طرح کرده بودم ارجاع میدادند و سپس مطالب خودشان را ارایه میکردند
و اما ان نکته ؛؛
کفتم : تا ایران جایگاه خود را در پازل جهان ِبه شدت رو به تغییرِ امروز و آینده به درستی و بر مدار خرد و منطق ترسیم نکند ، نه تنها اقتصاد ایران بلکه همه ایران با همه دنیا دچار چالش های هر دم افزا خواهد شد و فرصت های موجود نیز یکى پس از دیگرى از دست خواهند رفت …. و به عنوان نمونه از رفتار ایران و حمایت افراطی و غلو امیز از فلسطین که لامحاله به غرب ستیزی افراطی نیز منجر میشود اشاره کردم و آن را مهمترین عامل چالش بر انگیز بین المللی برای ایران دانستم و نتیجه نهایی این ابر چالش را با نقل حکایتی از سعدی شیرازی به تمثیل کشیدم ،
“شخصی همه شب بر سر بیمار گریست ، چون صبح برآمد،
آن شخص بِمُرد و بیمار بزیست “
و البته دیر هنگامِ شب طی تماس تلفنی که برادر عزیز جناب علی اقای خاتمی داشتند از قول اقای رییس جمهور مراتب تذکرِسرزنش الودِ بزرگان کشور از طرح چنین مطالبی را به بنده اعلام و تفهیم کردند که بهتر است به جای این حرف ها به فکر ابرسانی و برق کشی به روستا های محروم فارس باشم که
از حق نگذریم تذکر به جا و درستی هم بود …
محمد ابراهیم انصاری لاری
نظر شما