واقعاً جای سؤال دارد که چرا علیرغم تأسی و احداث مراکز آموزشی در کیش باز هم فعالان اقتصادی کیش از نبود نیروی متخصص گلایه دارند که انصافاً هم گلایهی به حق و درستی است. دانشگاهیان امروز آموزشهای صنعت محور ندارند و به مباحثی میپردازند که از نیازهای جامعهی صنعت فاصلهی زیادی دارد.
یکی از صاحبان صنایع می گوید: مهمترین موضوع بحث آموزش است که در مملکت ما چه در سطح آموزش ردههای بالا، چه در سطح معمول تکنسین و … این امر از طرف آموزشدهندهها جدی گرفته نمیشود و گاهاً فارغالتحصیلان حتی در مقاطع ارشد میآیند و ما تاسف میخوریم از عدم اطلاع و مهارت و عدم توانمندی این افراد، یکی از اصلیترین و تاثیرگذارترین راهکارها در حوزهی منابع انسانی آموزش است که افراد علاوه بر آموزشهای تئوری و آکادمیک پس از پایان دورهی تحصیل در آموزشگاههای فنی و حرفهای و دورههای ویژهی کارآموزی که امروزه بسیار کمتر از گذشته تشکیل و برگزار میشود شرکت نموده و با محیط صنعتی ارتباط بیشتری بگیرند؛ که در این راه میتوان با حمایت از کارآفرینان و کارفرمایان شرایط را برای آموزش نیروی متخصص در محیط صنعتی فراهم نمود.
فقدان نیروی متخصص و صرفاً تئوری بودن آموزشهای گلایه همه است. مشکلات و چالشهای نیروی انسانی را در چهار عنوان خلاصه می شود که همهی این موارد به مباحث آموزشی و ارتقاس نیروی انسانی مرتبط است:
۱. مهمترین مشکلات در حوزهی نیروی انسانی، کمبود نیروی متخصص است. امروز ما در حوزههای مختلف نظیر تکنسینها، حسابداران، مدیران و سرپرستان دچار ضعف و فقدان توان علمی هستیم.
۲. دومین چالش پر اهمیت بی ثباتی نیروهاست افراد به راحتی و بدون تعهد کار را رها میکنند و هیچ ضابطهای وجود ندارد و در هر لحظه ممکن است یک نیرو به دفتر مراجعه نموده و بگوید از فردا حضور نخواهد یافت.
۳. سومین موضوع ضرورت ارتقاء نیروها است .جامعه رو به حرکت و رشد است و نیاز است نیروی انسانی خود را در مرحلهی آموزش و پیشرفت مستمر قرار دهد که برای این امر بستر مناسبی وجود ندارد و باید راهکار مناسب اتخاذ گردد.
۴. آخرین مورد هم بهرهوری پایین نیروها است؛ هم کارفرما و هم نیرو در این امر میتوانند مورد خطاب قرار گیرند.
تضعیف فرهنگ کار
یک از فعالان حوزهی ساختمان به مورد مهمی اشاره میکند. نوسانات شدید بازارهای سرمایه، مسکن، دلار، سکه، خودرو و … به دلیل عدم ثبات اقتصادی امروزه به یک شغل بیدردسر تبدیل شده است.
در این رابطه ایشان افزودند: به دلیل مسائل اقتصادی و نوسانات قیمتها نیروی انسانی انگیزهی کمتری برای کار نشان میدهد. تخصصها کمتر شده است و به همین دلیل هم نیروی انسانی تقریباً کمتر به دنبال کارهای فنی و کارهایی که تخصصی است کمتر میرود و وقتی نگاه میکند و میبیند ارزش یک حقوق در مقابل درآمدهای بیپایه و بیاساس این بازارها به شدت اندک است، تصمیم به انتخاب راه راحتتر میگیرد. این مورد یکی از بزرگترین مشکلاتی است که در این زمینه امروز گریبانگیر کلیهی کارآفرینان و کارفرمایان شده است.
از جهت درآمدی هم مشکلات بزرگتری وجود دارد و رانتهای بزرگی در جامعه وجود دارد و پولهای کلانی در جامعه کسب میشود؛ که هیچ کدوم از طریق تولید یا از طریق مسیرهای صحیح نیست و بیشتر به صورت ناگهانی این مبالغ به وجود میآید. این موارد را کارآفرینان نمیتوانند جبران کنند. به این دلایل نیروی متخصص کمتر هست و مهاجرتهای خیلی شدید صورت گرفته است. نیروهای کاربلد و آمادهِ کار عموماً از کشور خارج میشوند و جای آنها خالی میشود و دیگران نیز این جاهای خالی را نمیتوانند پر کنند.
مهاجرت، علت اصلی نبود نیروی خبره؟
مهاجرت جدیدترین چالشی است که در حوزهی منابع انسانی ایجاد شده است. مهاجرت نیروی متخصص از کشور بسیار دردناک است که این قضیه بعد از این که در واقع عدم ثبات اقتصادی در کشور، افزایش هزینهها و نامتناسب بودن درآمدها و از طرف دیگر افزایش نرخ ارز متأسفانه موجب شده که نسل جوان و بخصوص در حوزههای دانشبنیان و فناور ترجیح دهد به جایی که شاید با چالش کمتری بتواند زندگی کند، مهاجرت کند.چون آدمهای متخصص دوست دارند جایی باشند که از تخصصشان استفاده شود و با آرامش زندگی کنند وقتی ما این شرایط را نمیتوانیم در کشور ایجاد کنیم.
چالش بعدی که فاصلهی میان درآمدها در کشور ما در چند سال اخیر است که بسیار زیاد شده است اما واقعیتی است که به وجود آمده و از طرفی اوضاع احوال کسب و کار و اقتصاد هم خوب نبوده. پس به همان اندازه که هزینهها رشد کرده، درآمدها رشد نکرده است. به نظر میرسد، بحران نیروی انسانی با توجه به کاهش نرخ رشد جمعیت کشور و حرکت ایران به سمت کشورهای با میانگین سنی بالا، بیشتر از گذشته احساس خواهد شد. در ادامه به برخی از راهکارهایی که توسط فعالان اقتصادی بیان شد، ارائه میشود.
راهکارها
یکی از اصلیترین و تأثیرگذارترین راهکارها در حوزهی منابع انسانی آموزش است که افراد علاوه بر آموزشهای تئوری و آکادمیک پس از پایان دورهی تحصیل در آموزشگاههای فنی و حرفهای و دورههای ویژهی کارآموزی شرکت کنند.( مانند انچه د رمدرسه مبین خلیج فارس در حال رخ دادن است و فرزنداند جزیره با کا فنی و حرفی بیشتر اشنا می شوند)
دیگر راهکارهای ذکر شده عبارتاند از:
• تقویت مراکز فنی و حرفهای به لحاظ منابع مالی، تقویت اساتید و به روز بودن اطلاعات و دانش عمومی این مراکز
• ایجاد نمودن مراکز بخش خصوصی با کمک واحدهای صنعتی جهت تربیت نیروهای (مدیر، سرپرست و سایر نیروهای متخصص) مطابق با نیازهای واقعی بنگاهها
• ارائه مجوز به واحدهای صنعتی با شرایط معقول جهت آموزش نیروهای کمتجربه و کارآموزی
نظر شما