ده نکته ای که باید در مورد درختان لور بدانید

ده  نکته ای که باید در مورد درختان لور بدانید

لور (Ficus benghalensis) یکی از بیش از ۷۵۰ گونه درخت انجیر است که هر گونه فقط توسط گونه های خاص از زنبورهای ریز گرده افشانی میشوند این زنیورها فقط در داخل انجیر درختان شریک زندگی خود تولید مثل می کنند. لور انجیر عجیبی است. آنها از دانه هایی که روی درختان دیگر فرود می آیند رشد می کنند. ریشه هایی که آنها می فرستند ، میزبانان خود را احاطه می کند و به ستونهایی مقاوم و شاخه دار تبدیل می شود که شبیه تنه های درختان جدید است. از نظر مساحت بزرگترین درختان جهان هستند. بزرگترین درخت لوری که امروز زنده مانده است در ایالت آندرا پرادش هند است. مساحت آن (۴.۷ هکتار) است و می تواند ۲۰۰۰۰ نفر را خود پناه دهد.

لور میوه های انجیر زیادی تولید می کنند که بسیاری از گونه های پرندگان ، خفاش های میوه خوار ، پستانداران و موجودات دیگر را از انها تغذیه می کند ، که انها هم به نوبه خود بذر صدها گونه گیاهی دیگر را پراکنده می کند. اولین اروپاییانی که با درختان لور روبرو شدند اسکندر مقدونی و ارتش او بودند که در سال ۳۲۶ قبل از میلاد به هند رسیدند. یادداشت هایی که آنها به یونان برگرداندند ، به تئوفراستوس ، بنیانگذار گیاه شناسی مدرن ، اطلاع دادند و – در نهایت – جان میلتون شاعر انگلیسی قرن ۱۷ در کتاب خود بانام “بهشت از دست روفته ” نوشت که آدم و حوا لباس اول را از برگ لور درست کرده اند. هندوها می گویند درخت لور در جیوتیسار همان درختی است که کریشنا هنگام سخنرانی خطبه باگاواد گیتا در زیر آن ایستاده است. برای هزاران سال ، مردم از میوهای این گیاه به عنوان منبع دارو استفاده می کردند. امروزه در نپال ، مردم برای درمان بیش از بیست نوع بیماری از برگ لوز، پوست و ریشه آن استفاده می کنند. متون هندو که بیش از ۲۵۰۰ سال پیش نوشته شده اند ، یک “درخت جهان” کیهانی را توصیف می کنند ، یک لور وارونه رشد می کند و ریشه در آسمان دارد. تنه و شاخه های آن تا زمین گسترش می یابد تا برکت را به بشریت برساند. در طول مبارزه هند برای استقلال از انگلیس ، انگلیسی ها صدها شورشی را از درختان لور به دار آویختند. هند مستقل لور را درخت ملی خود قرار داد. لورهای هاوایی بومی نیستند. افرادی که آنها را در آنجا کاشته اند عبارتند از: فرانکلین روزولت ، ریچارد نیکسون ، آملیا ارهارت و لویی آرمسترانگ. در سراسر جهان ، لور و بسیاری دیگر از گونه های انجیر به لطف برخی از و یژه گی های زیست شناسی شگفت انگیز و رابطه ۸۰ میلیون ساله با زنبورهای گرده افشان ، خود را در فرهنگ های مختلف انسانی جای داده اند.

این درختان با کمک به ما، در بازیابی جنگل های بارانی آسیب دیده و محافظت از حیات وحش تهدید شده ، بر رشد گونه های گیاهی تأثیر می گذارند و می توانند آینده دنیای مار را نیز غنی کنند.

مصیب شیرانی کارشناس منابع طبیعی و محیط زیست.